با نوجوان سرکش چه کنیم؟
دوران بلوغ در نوجوانی مهم ترین برهه از روند فرزندپروری است. در این برهه والدین کودک ناگهان احساس می کنند نوجوانشان سرکش شده است، که ناآگاهی از اصول تربیتی مخصوص این دوره می تواند بسیار خطرناک باشد. در این برهه تحولات زیادی نظیر تغییر مدرسه و ورود به دانشگاه رخ می دهد که برای بسیاری از نوجوانان هیجان انگیز و در عین حال استرس آور و هراس آور است و اگر این احساسات مدیریت نشود می تواند به بیماری های روحی منجر شود. ضرورت دارد والدین در این دوران موضع خود در برابر تمایلات و تقاضاها و خواسته های جدید نوجوان را مشخص کنند. ممکن است نوجوان در مورد ارتباط خود با دوستانش، پوشیدن لباس های عجیب و یا ایجاد تغییر در نحوه آرایش خود مطالبات و خواسته های عجیبی از والدین داشته باشد. در این اوقات بهتر است والدین بدون تفکر درباره پیشنهادات او با تمام خواسته هایش مخالفت نکنند و خوب است هر از گاهی به نوجوان اجازه دهند تا برخی از این تمایلات را تجربه کند.
باید اعتراض به رفتارهای عجیب نوجوان را برای زمانی بگذارند که می خواهد کارهای خطرآفرین و مشکل ساز نظیر مصرف تنباکو یا الکل و غیره انجام دهد. والدین باید انتظارات خود از نوجوان را ثابت نگه دارند چراکه با تغییر مداوم توقعات خود، نوجوان را دچار سردرگمی می کنند.
از سوی دیگر در صورت بروز رفتارهای خوب و صحیح از سوی نوجوان، نباید والدین تشویق او را فراموش کنند. والدین باید به خلوت و تنهایی نوجوان احترام گذاشته و از کلیت کارهای او با خبر باشند و جزئیات را به نوجوان بسپارند. برای مثال نوجوان علاقمند به مسابقه فوتبالی که راس ساعت ۲۲ آغاز می شود را نمی توان مجبور به خواب در همان ساعت کرد. بنابراین برای جلوگیری از نافرمانی نوجوان از قوانین منزل، نباید قوانینی غیر منطقی وضع کرد.
والدین باید توجه کنند که شخصیت در حال شکل گیری نوجوان را مقابل دیگران خرد نکنند. این دوران سرانجام به پایان خواهد رسید و لازم است که والدین به نوجوان یادآوری کنند که در این ایام در کنار او هستند. نوجوانان به بزرگسالانی نیاز دارند که به هدف هایشان گوش کرده همواره آنها را درک و مهمتر آنکه همواره رازدارشان باشند. زمانی که نوجوان مرتکب خطایی می شود لازم است والدین به او فرصت توضیح دهند. برای نوجوانان هیچ چیز آرامش بخش تر از والدینی نیست که بتوانند به راحتی با آنها صحبت کنند. نوجوان تمایل دارد مشکلاتش را حل کند و در عین حال بر اساس کمک والدین در تصمیم گیری آزاد باشد. والدینی که این فرصت را از نوجوانان خود می گیرند در حقیقت فرزندان خود را از اعتماد به نفس مواجهه با موقعیت بازداشته و از حل مساله محروم می سازند.
با نوجوان سرکش چه کنیم
نوجوانان دوست دارند والدین مسئول داشته باشند و خانواده مطلوب خانواده ای است که امنیت عاطفی، احساس ارزشمندی، احساس تعلق و مورد عشق و علاقه بودن اعضاء خانواده را تامین کند. ناهمخوانی رفتار والدین نوجوان را ناراحت و عصبی می کند. برخی والدین دائما میان سهل گیری و سخت گیری در مورد فرزندان در نوسان هستند، درحالی که نوجوانان دوست ندارند در دنیای نامطمئن زندگی کنند. از این رو لازم است والدین از چنین رفتارهایی دست برداشته و اینطور نباشد که یک روز نوجوان را بخاطر عملی مجازات و روز دیگر آن عمل را نادیده بگیرند.
سرکشی نوجوان و نحوه برخورد با نوجوان سرکش مسئله ساده‌‌ای نیست، چون نوجوان می‌خواهد در برابر شما مقاومت کند ، بجنگد ، توهین کند یا بیزاری نشان دهد که این امر شما را آزار خواهد داد و روابط شما با فرزندانتان را مختل خواهد کرد.
اگر مشکل را در شخصیت فرزندانتان ببینید هرگز این مشکل حل نخواهد شد پس باید تنها مشکل را از رفتار او بدانید زیرا ویژگی شخصیتی به سختی تغییر می کند اما رفتارها بیشتر قابل تغییر یافتن هستند.
اگر به نوجوان خود با دید سرکش بودن نگاه کنید پس این ویژگی را در شخصیت او پذیرفته اید که نباید این طور باشد.
اگر به رفتار نوجوان خود دقت کنید می‌فهمید که او در تمام شرایط رفتار بدی از خود بروز نمی‌دهد بلکه تنها در بعضی موارد است که سرکش می شود بطور مثال بعضی از نوجوانان در خانه سرکش هستند اما در مدرسه بسیار آرام هستند.
سرکشی نوجوان و نحوه برخورد با نوجوان سرکش مسئله ساده‌‌ای نیست، چون نوجوان می‌خواهد در برابر شما مقاومت کند ، بجنگد ، توهین کند یا بیزاری نشان دهد که این امر شما را آزار خواهد داد و روابط شما با فرزندانتان را مختل خواهد کرد.
در نحوه برخورد با نوجوان سرکش بجای قهرکردن چه باید کرد؟
بجای قهر کردن با نوجوان خود که پا به دوران بلوغ گذاشته است می بایست با استفاده از روش‌هایی مانند استدلال آوردن ، شیوه‌های حل مسئله و گفتگوی منطقی اختلافات را از میان برداشت.
با نوجوان سرکش چه کنیم
نحوه برخورد با نوجوان سرکش چگونه باشد؟
1- بپذیرید که سرکشی نوجوان امری طبیعی است و به مقابله با این امر نپردازید که نتیجه آن دوری نوجوان از خانواده است.
2- به فرزندانتان بگویید که در کنار آنها هستید و آنها را حمایت می‌کنید ، گاهی فرزندان دید بدی نسبت پدر و مادر خود پیدا می‌کنند و حس می کنند آنها مزاحم هستند و نمی‌توانند فرزند خود را بخوبی درک کنند در این زمان شما باید یادآوری کنید که والدین آنها هستید و نگاه بد آنها برایتان بسیار آزاردهنده است.
3- با نوجوان مثل بزرگ‌ترها رفتار کنید ، این کار را براحتی می‌توانید انجام دهید مخصوصاً زمانی که نوجوان شما مغرور است و فکر می‌کند از دیگران بیشتر می‌فهمد، اگر قصد خرید یا انجام کاری را دارید از آنها بخواهید که نظر بدهند و آنها را در تصمیم گیری شریک کنید.
4- خلوت آنها را بهم نزنید ، اغلب نوجوانان از والدین می‌خواهند که آنها را تنها بگذارند و این موضوع اصلاً بد نیست، شاید شما متوجه ارتباط نادرست فرزندتان با دیگران شده‌اید و لازم میدانید در کنار آنها باشید اما این کار شما باعث کلافگی نوجوان خواهد شد پس فقط سعی کنید به او بفهمانید تحت هر شرایطی دوستش دارید.
5- فردی قوی باشید، نوجوانان دوست دارند والدینشان افرادی قوی باشند که در هنگام مشکلات تلاش می‌کنند و والدین ضعیف برای آنها حسی تحقیرآمیز در بر دارد. قوی بودن شما باعث می‌شود فرزندتان به شما احترام بگذارد که این احترام به معنای ترسیدن نیست.
6- فرزندانتان را با دیگران مقایسه نکنید، این مسئله با جملاتی مانند (ببین فلانی چقدر درس می‌خونه) شروع می‌شود، شما با این کار به فرزندتان نشان می‌دهید که داشتن آنها حکم یک شکست در زندگی را دارد که این نوع رفتار باعث از بین رفتن اعتماد به نفس نوجوانتان می شود آن هم زمانی که باید شخصیت خود را شکل دهد.
7- برای فرزندانتان وقت بگذارید ، افراد فقط در زمان کودکی نیست که نیاز به بازی و سرگرمی دارند بلکه باید گاهی برای تفریح نوجوان خود وقت بگذارید به طور مثال ورزشی که دوست دارد را با هم انجام دهید یا غذایی که دوست دارد با هم بخورید یا به جایی که او دوست دارد بروید و این کار باعث نزدیکی بیشتر می‌شود و ارتباط شما را محکم‌تر می‌کند.
8- به فرزندانتان مسائل مختلف را بطور کامل آموزش دهید مثلاً اگر او می‌خواهد اتاقش را جمع کند بطور کامل شرح دهید که وسایل را باید به چه صورت در جای خود بگذارد.
با نوجوان سرکش چه کنیم
9- جوانی فرزندانتان را با جوانی خودتان مقایسه نکنید، نوجوان شما متعلق به این زمان است نه زمان قدیم او نمی‌تواند مثل شما فکر کند، لباس بپوشد و حتی زندگی کند.
10- به عنوان یک انسان باید باورهای او را قبول کنید زیرا او نیز دارای فکر و اراده است.
11- نوجوان خود را تشویق کنید ، با این کار احساس وابستگی در نوجوان بیشتر خواهد شد و انگیزه بدرفتاری در او از بین می‌رود.
12- الگوی فرزندانتان باشید و به آنها احترام بگذارید زیرا که مهربانی نشانه احترام به نوجوان است و قاطعیت نشانه احترام به خود.
13- در بعضی از موارد تنها تنبیه است که نوجوان را از یک رفتار ناشایست باز می‌دارد، مثلاً برای رفتارهایی نظیر لجبازی و خشونت درازمدت.