درمان اضطراب در نوجوانان
دوره نوجوانی را می توان جز پر اضطراب ترین دوران زندگی هر فردی در نظر گرفت. نوجوانان با انواع اضطراب ها روبه رو هستند. این استرس ها از عوامل مختلف فردی و محیطی ناشی می شوند. علت این اضطراب هر چه که باشد، شروع مسیر بزرگسال را با چالش های زیادی مواجه می کند. درمان اضطراب در نوجوانان و جست و جوی راه های کاهش اضطراب در نوجوان می تواند این چالش ها را به طور چشم گیری کاهش داده و راه ها را هموارتر کند.
نوجوانان خود از شیوه های مختلفی برای مقابله با اضطراب این دوران استفاده می کنند و گاه این استراتژی ها مفید و گاه می تواند مخرب باشد و اثرات مختلفی روی سلامت روان و جسم آن ها می گذارد.
اضطراب در نوجوانان چیست؟
یک نوع پاسخ به چالش ها یا شرایط سخت است که شما را آماده می کند تا با انرژی و قدرت با چالش ها روبرو شوید. هنگامی که احساس می کنید می توانید با این چالش ها کنار بیایید، استرس شما را برای انجام عمل آماده می کند و به شما انگیزه انجام کارها را می دهد.
همه استرس را تجربه می کنند و برخی از استرس ها می توانند خوب باشند. اگر نوجوان شما گاها دچار استرس شود، اشکالی ندارد.
اما اگر استرس بیش از حد ادامه پیدا کند یا استرس نوجوان بیشتر از آن چیزی باشد که بتواند با آن کنار بیاید، می تواند خواب، فکر و یادگیری را مختل کند و مانع لذت بردن از زندگی شود.
پیدا کردن درمان مناسب مهم‌ترین گام در درمان اضطراب در نوجوانان است. ممکن است روان‌شناس با تکنیک‌های روان درمانی به شما کمک کند؛ در برخی مواقع نیاز است با روان پزشک نیز مشورت کنید و در کنار تکنیک‌های روان درمانی، از درمان دارویی نیز کمک بگیرید.
درمان دارویی
اضطراب نوجوانان در برخی از موارد نیاز به درمان دارویی دارد. درمان دارویی با توجه به نوع اضطراب صورت می‌گیرد. روان‌پزشک پس از تشخیص بیماری، داروی مناسب را تجویز میکند. معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد تا علائم بهبودی ظاهر شود. توجه داشته باشید که حتماً طول مدت درمان را کامل کنید و از قطع ناگهانی داروها پرهیز کنید. اگر با مصرف دارو دچار عوارض شده‌اید روان‌پزشک را مطلع کنید.
درمان اضطراب در نوجوانان
توصیه‌هایی به نوجوانان برای کاهش اضطراب
جدا از مشاوره و جلسات گفتگو، ورزش و فعال بودن، وقت گذراندن با دوستان، تقسیم کردن مسئولیت‌های بزرگ به کوچک و انجام گام‌به‌گام آنها، در کاهش اضطراب نوجوانان مؤثر است. داشتن برنامه‌ی خواب منظم، رژیم غذایی سالم و درخواست کمک در مواقع لزوم، اقداماتی است که به کاهش اضطراب نوجوان کمک میکند.
برخی از اقداماتی که والدین در مدیریت اضطراب در نوجوان می‌توانند انجام دهند عبارت‌اند از:
• نوجوان خود را تشویق به ورزش کنید. ورزش کردن، علائم اضطراب را کاهش می‌دهد.
• پیروی از رژیم غذایی سالم را در نوجوان تقویت کنید. رژیم غذایی پرچرب و قند زیاد اضطراب را تشدید میکند. خوردن میوه و سبزی تازه و منابع پروتئین بدون چربی توصیه می‌شود.
• در تنظیم برنامه و فعالیت‌ها به فرزند خود کمک کنید تا بیش از حد به خود فشار وارد نکند و مدیریت زمان را به آنها آموزش دهید.
وقتی اضطراب بسیار شدید می شود تمامی روش های سازگاری و آرامش بخش وقتی بیشرین فایده را دارند که اضطراب در مراحل ابتدایی است و هنوز شدید نشده است. علاوه بر این در بعضی مواقع با وجود همۀ تلاشتان، نوجوان مغلوب اضطراب می شود. در آن هنگام دیوانه وار در پی روش جدیدی نگردید، بلکه بر اضطراب نام بگذارید، از نوجوان بخواهید که چند نفس آرام بکشد و تأکید کنید که اضطرابش به زودی برطرف می شود. برای برخی نوجوان ها نوشتن در مورد نگرانی ها یا کشیدن تصاویر آنها مفید است.
آمادگی برای رویدادهای تنش زا
اگر فرزند شما از روزها یا حتی هفته ها قبل از رویدادهای تنش زا دلشوره پیدا می کند، لازم نیست که حتماً در تمام این مدت تمرین گفتگوی ذهنی سازگاری را انجام دهید. برخی پدر و مادرهای نوجوان که چنین مشکلی دارند دربارۀ آن رویداد صحبت نمی کنند؛ مگر وقتی آن واقعه خیلی نزدیک یا حتی گذشته باشد. برای نمونه زمانی که یک خویشاوند عزیز به جراحی نیاز دارد آنها به این دلیل از قبل صحبت نمی کنند که مطمئن نیستند نوجوان بتواند با این مسئله روبه رو بشود. این روش را می توان نوعی میانه روی تلقی کرد؛ زیرا به سبب کوتاه کردن دوران اضطراب، وقت گفتگوی ذهنی سازگاری نوجوان را نیز کم می کند.
با وجود این برای برخی نوجوانان مفید است. عاقبت این شما هستید که باید تشخیص دهید نوجوان تان از عهده چه مواردی بر می آید. اگر نوجوان تان می تواند کاری کند تا برای روبه رو شدن با رویداد آمادگی بیشتری داشته باشد، حتماً این کار را بکند.
وقتی نوجوان برای امتحان خوب درس نخوانده است، فایده ای ندارد که به او بگویید نگران امتحان نباشد. به همین ترتیب اگر نوجوان قرار است در کلاس سخنرانی کند ولی متن آن را حاضر نکرده، بی تردید نمی تواند جلوی اضطراب خود را بگیرد. در مواردی که نمی توانید در آن لحظه کاری کنید، می توانید از فرزندتان بخواهید که بنویسد در آن روز خاص چگونه می خواهد با مسئله اش روبه رو شود؛ این کار مفید است سپس به فرزندتان یادآوری کنید هر کاری که می توانسته از پیش انجام دهد، انجام داده است مابقی خارج از اختیار اوست.
بعید نیست که این گفته، ابتدا هراسناک به نظر برسد؛ چرا که نوجوان مضطرب اغلب سعی میکند از طریق کنترل کردن محیط، به خود اطمینان خاطر بدهد اما مهم است که به فرزندتان کمک کنید تا یاد بگیرد نگران بودن کمکی به کنترل محیط نمی کند و فقط اضطرابش را افزایش می دهد، پس از آنکه همه کارهای ممکن انجام گرفت مابقی دست سرنوشت یا خدا، تقدیر و غیره بنا به اعتقادات شخص است و به نگران بودن یا نبودن هیچ ربطی ندارد.