مزایای تعداد فرزندان زیاد برای والدین
در خانواده ای با تعداد فرزندان بیش تر که نیازمند صرف وقت و تلاش بیش تری از سوی والدین است، پس از مدتی که فرزندان کمی بزرگ تر می شوند، نتیجه این زحمات به خانواده برمی‌گردد.
تکثر فرزندان یک خانواده هم فرزندان را از نعمت داشتن خواهر و بردار برخوردار می کند و هم اینکه بخشی از بار تربیت فرزندان کوچک تر بر دوش فرزندان بزرگتر خانواده است.
داشتن خواهر و برادر کوچک تر برای فرزندان بزرگ تر به قدری شیرین است که این حلاوت در خانه و بین تمامی اعضا جریان دارد و روابط عاطفی بین آنها را نیز مستحکم تر می کند.
بالاتر رفتن موقعیت و جایگاه والدین
فرزندسالاری در خانواده های شلوغ و پرجمعیت کم تر به چشم می خورد. در این خانواده ها به دلیل تعدد فرزندان امکانات نیز کم تر است؛ در این شرایط اغلب والدین در مورد مساوات و برابری بین فرزندان تصمیم می‌گیرند. حرف شنوی فرزندان از والدین بیش تر است و سعی می کنند توجه والدین را به خود جلب کنند.
معاشرت پذیری سریع تر فرزندان
از فوائد فرزند زیاد در خانواده یکی اینکه آمادگی روحی بیشتری برای رویارویی با مشکلاتی دارد که در جامعه تجربه خواهد کرد. برای مثال تک فرزندی که بعد از سن قانونی تازه وارد جامعه می‌شود؛ تا به حال همه چیز بر وفق مراد او بوده و مخالفتی نشنیده است. این فرد به طور حتم در محیط کار و به کلی در اجتماع دچار مشکل خواهد شد.
سرمایه ای برای دوران پیری
در خانواده هایی که والدین فرزندان بیش تری دارند علاوه بر اینکه در دوران پیری کم تر تنها می مانند، انگیزه زندگی در آنها نیز بیش تر است و فرزندان نیز به آنها بیشتر رسیدگی و توجه می کنند .
کم شدن اختلاف نسل ها
وجود اختلاف سنی بین نسل ها تفاهم و درک متقابل را کاهش می دهد اما اگر در خانواده تعداد فرزندان بیش تر باشد همیشه خواهر ها و برادرها می توانند برای کمک روی یکدیگر حساب کنند.
افزایش سلامت روان
فرزند بیش تر هم برای والدین سودمند است و هم برای فرزندان دیگر؛ چرا که با وجود دیگر اعضای خانواده از جمله خواهر ها و برادرها کم تر شاهد انزوا و افسردگی هستیم. فرزندان مانع از بروز چنین اختلال هایی در خانواده می شوند پس می توان اینطور گفت که تعدد فرزندان به نفع سلامت خانواه نیز هست.
یادگیری مفاهیم و موضوعات مختلف از یکدیگر خانواه های
خانواده هایی با تعداد اعضای بیش تر می توانند در یادگیری مسائل مختلف از یکدیگر کمک بگیرند. حتی فرزندان بزرگ تر در تربیت خواهر یا برادر کوچک تر خود به والدین یاری می رسانند. این امر به این معنی است که فقط والدین در خانواده الگو نیستند بلکه رفتارهای مثبت را می توان از فرزندان دیگر نیز آموخت. این در حالی است که در خانواه های تک فرزند، فرزند فقط رفتار والدین را در امور مختلف و تصمیم گیری ها می بیند و برداشت او اینطور است که تنها رفتار درست همین است.
انگیزه برای ترقی پیشرفت
حضور و شد در خانواده های پرجمعیت مزیت دیگری نیز دارد اینکه انگیزه ی ترقی خواهی و موفقیت بیش تر است. صرف حضور در کنار خواهر یا برادری که تشویق می شود و پیوسته در حال رشد است موجب تلاش بیشتر در سایر فرزندان و الگو بودنشان نیز می شود. بی دلیل نیست که بیش تر افراد موفق و برخی از دانشمندان از خانواده های پرجمعیت هستند.
رشد صفات اخلاقی نیکو
صفاتی چون صبر و عزت نفس در اعضای این خانواده ها نیز دیده می شود. فرزندان این خانواده ها از کودکی زندگی صلح آمیز را یاد می گیرند چرا که آنان باید منابع را با یکدیگر تقسیم کنند و لطمه ای نیز به رابطه آنها با والدین وارد نشود پس موجب رشد صفت از خودگذشتگی نیز می شود.
جایگاه و اقتدار والدین
امکانات در خانواده پرجمعیت محدودیت دارد؛ مثلاً خانواده‌ای که پنج فرزند دارند، یک نفر می‌خواهد بازی ببیند، دیگری می‌خواهد درس بخواند، یکی هم می‌خواهد بخوابد، در اینجا والدین داوری می‌کنند؛ در خانواده‌های پرجمعیت فرزندسالاری به ندرت دیده می شود.
استقلال طلبی بیشتر
فرزندان در دوران بلوغ و پس از آن جوانی به دنبال دستیابی به مفاهیم و موقعیت هایی هستند که استقلال را برایشان به ارمغان آورد. با تولد فرزند جدید در خانواده توجه ها به سمت نوزاد تازه متولد شده جلب می شود و این موضوع باعث می شود تا فرزندان بزرگ تر خود به انجام کارهای شخصی اقدام کنند و در مسائل درسی هم مستقل تر عمل کنند.