فرزند آوری و مادری
نگرش به هویت مادری و قصد فرزندآوری
فرزند آوری و داشتن جمعیت جوان و کارآمد این روزها یکی از دغدغه های اصلی جوامع بشری است که از مناظر مختلف به آن پرداخته می شود.
در دین مبین اسلام، زنان با الگوگیری از حضرت فاطمه زهرا (س) پرورش دهنده نسل تمدن ساز هستند.
هدف از برقراری زوجیت و تشکیل خانواده از منظر اسلامی رسیدن به سکون است. خانواده کانون اصلی جامعه ونقش مادری، محور پایداری و پویایی آن است.
مادری به مفهوم فرزند آوری
مادری به مفهوم فرزند آوری، مراقبت از فرزند، برآوردن نیازهای مادی و روحی و فراهم نمودن بستر رشد و پرورش صحیح فرزند است. مادر بودن ارزش و مسئولیت بزرگی است که ویژگی های زیستی (زایمان، شیردهی، مراقبت و غیره)
از منظر روانشناسی یکی از نیازهای مهم روانی زنان روحیه پرورش دهندگی است و مادری همه نیازهای روانی یک زن را تأمین می کند؛ همین طور به زن امنیت و پیشرفت می دهد واساسی ترین خط مشی پیشرفت برای یک زن هویت مادری اش است.
غريزه مادری جزء طبيعي ترين غرايز است و تکامل زن و سلامت او، با مادر شدن امکان پذیر است. تجلی احساس مادرانه و نیاز به فرزند در بسیاری از زنان به سادگي قابل مشاهده است؛ زيرا شدت احساسات و عواطف، از صفات بارز آنان است و مهمترین عرصه تجلی عاطفه و احساس، مادري کردن است و زن، فقط با مادر شدن مي تواند همه ظرفيت هاي عاطفي خود را بروز دهد همچنين، طبيعي بودن اين غريزه باعث مي شود پس از توليد مثل، مرحله دوم تکثير نسل که شامل « تداوم نسل» است، در نوع بشر تحقق يابد.
