طبقه بندی شدت بیماری کرونا در زنان باردار

طبقه بندی کرونا

بیماران را می توان با توجه به شدت عفونت تنفسی به انواع خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کرد. مقیاس CURB (گیجی، اوره، نرخ تنفس، فشار خون) می تواند به ما در ارزیابی شدت عفونت تنفسی کمک کند و نیاز بیمار به مراقبت های ویژه را می توان با معیارهای استاندارد ارزیابی کرد (اقتباس شده از انجمن بیماری های عفونی آمریکا).

معاینات زنان باردار مبتلا به COVID 19

پس از ترخیص زنان باردار با عفونت COVID 19 از بیمارستان، پیگیری از راه دور برای اطمینان از سلامت مادر توصیه می شود. با توجه به شواهد محدود در مورد اثرات عفونت COVID 19 در دوران بارداری، قرار ملاقات برای ویزیت های بارداری فرد به بعد از پایان دوره عفونی (حداقل 4 هفته پس از شروع علائم یا پس از نتیجه منفی آزمایش) موکول می شود. ارزیابی خطرات بارداری، رشد جنین و سلامت در کل دوران بارداری توصیه می شود. پزشک ممکن است به منظور برطرف شدن نگرانی در مورد رشد جنین، سونوگرافی های سه ماهه سوم (هفته های 28، 32 و 37) بارداری را توصیه کند. اگر در دوره واگیر فرد ارزیابی مادر و جنین لازم باشد، معاینات با اقدامات حفاظتی انجام می شود.

عفونت خفیف

عفونت خفیف در صورت بروز علائم موضعی در دستگاه تنفسی فوقانی (سرفه، گلودرد، آبریزش بینی یا فقدان حس بویایی) با یا بدون علائم خاص مانند تب یا بدن درد و نمره کرب (CURB 0) صفر است.

طبقه بندی کرونا

عفونت متوسط

پنومونی خفیف، به عنوان ذات الریه مورد تأیید اسکن قفسه سینه بدون ارائه علائم حاد ( 90٪ اکسیژن رسانی طبیعی و عدم نیاز به منقبض کننده عروق یا دستگاه تنفس مصنوعی و نمره CURB ≤ 1) در نظر گرفته می شود. بیمار باید با نظارت بر علائم حیاتی و تحت مشاوره متخصصان مادر و جنین، بیهوشی و بیماری های عفونی در یک بخش مجزا ( در حالت مطلوب، در یک اتاق فشار منفی) بستری شود.

عفونت شدید

ذات الریه: در هنگامی که بیمار هر یک از علائم زیر را داشته باشد پیش می آید.

نارسایی تنفسی، اکسیپژن رسانی کمتر از 90 درصد، نرخ تنفسی کمتر از 30 نفس در دقیقه یا نیاز به منقبض کننده عروق .

دیسترس تنفسی طبق یافته های بالینی (تنگی نفس، انقباض قفسه سینه، نارسایی تنفسی) یا شواهد رادیولوژی اسکن ریه افزون بر نقص اکسیژن رسانی اتفاق می افتد.

مدیریت بالینی زنان باردار

عفونت خفیف در قرنطینه خانگی:

– هیدراتاسیون (آب رسانی)

– کنترل دمای بدن (دو بار در روز و همچنین در مواقع بروز علائم جدید مانند تعریق، لرز یا سردرد) و در صورت نیاز مصرف پاراستامول (مسکن) تا 500-1000 گرم در 6-8 ساعت (حداکثر تا 4 گرم در روز) .

-در طول فصل آنفلوانزا، در صورت عدم تأیید ابتلا به عفونت COVID 19 و در نظر نگرفتن آنفلوانزا: کپسول اوسلتامیویر 75 میلی گرم هر 12 ساعت به مدت 5 روز.

– جداسازی اتاق فرد و قطع ارتباط تماسی و تنفسی با سایر افراد.

– ویزیت های معمول بارداری، آزمایشات و سونوگرافی های غربالگری بسته به استراتژی سازمان بهداشت به پایان دوره قرنطینه (4 هفته پس از ظهور علائم) یا به دنبال آزمایش منفی PCR بعد از 2 هفته از حضور علائم ویروس موکول می شود. پیگیری موارد سرپایی با هر گونه خطر مادر یا جنین که در ارزیابی شخصی به فرد احتیاج دارد (مانند محدودیت رشد جنین) نیاز به بررسی فردی توسط متخصصان جنین و مادر دارد.

موارد متوسط و شدید:

بستری شدن بیمار در بیمارستان تحت نظارت بر علائم حیاتی (فشار خون، ضربان قلب، ضربان تنفس، SO2) در یک واحد قرنطینه درمان های پیش رونده باید با هماهنگی متخصص بیهوشی / داخلی انجام شود. پشتیبانی بیشتر از بیمار نیاز به نظارت بر واحد مراقبت ویژه دارد.

هیچ مدرکی مبنی بر اثربخشی هرگونه درمان دارویی برای عفونت COVID 19 وجود ندارد. این ویروس ممکن است به سرعت تغییر کند. بنابراین، توصیه های فعلی عمدتا بر اساس مطالعات آزمایشگاهی یا پژوهش های انجام شده در سایر عفونت های ویروس کرونا است.

طبقه بندی کرونا

درمان دارویی:

– لوپیناویر / ریتوناویر (100 میلی گرم / 25 میلی گرم) 2 قرص در هر 12 ساعت (بسته به سیر تکاملی بالینی 7 تا 14 روز).

– هیدروکسی کلروکین سولفات 400 میلی گرم هر 12 ساعت در روز اول و به دنبال آن 200 میلی گرم در هر 12 ساعت برای 4 روز بعد.

– آزیترومایسین 500 میلی گرم (روز اول) و به دنبال آن 250 میلی گرم هر 24 ساعت برای تکمیل دوره 4 روز، از راه خوراکی یا داخل وریدی.

این روش های درمانی در دوران بارداری منع مصرف ندارند، اما برای استفاده نیاز به آگاهی دارند.

توصیه های لازم در هنگام بستری بیماران مبتلا به COVID 19 در بیمارستان به دلیل شرایط زنان و زایمان:

-اقدامات قرنطینه، ترجیحاً در اتاق فشار منفی انجام شود.

– تا زمانی که پرسنل درمانی تحت تجهیزات محافظت شخصی مناسب نباشند، اقدامات زایمان نباید انجام شود.

– نباید عمل اورژانسی زایمان به منظور تأیید تشخیص بیماری به تأخیر بیفتد.

– روند درمانی زنان و زایمان (خطر زایمان زودرس، پره اکلامپسی، …) روش های معمول اما مناسب ترین رویه کنترل سلامت مادر و جنین خواهد بود، با توجه به این که مراقبت های پزشکی / پرستاری فقط با حداقل افراد ضروری انجام می شود .

– تعداد ملاقات کنندگان سالم و همراه بیمار را همیشه تحت اقدامات قرنطینه مناسب (قطرات تنفسی و تماس) به حداقل برسانید.

– توصیه های زایمان: در زنان باردار با تایید یا مشکوک به عفونت COVID 19 هیچ توصیه ای برای القای زایمان یا انجام عمل سزارین وجود ندارد و هر اقدامی ترجیحاً زمانی که تست میکروبیولوژیکی (PCR) منفی شده باشد، باید اتفاق بیفتد.

– در صورت القای زایمان مورد نیاز برای علائم زنان و زایمان، اولویت با روش هایی خواهد بود که معاینه و یا انتقال بیمار را به حداقل می رساند (مانند پروستاگلاندین ها با رهش طولانی، تحت پروتکل های مناسب نظارت بر جنین).

رویه های جنینی

هیچ گونه شواهدی در ارتباط با ابتلای مادر باردار به ویروس کرونا و خطر بروز ناهنجاری های جنینی ارائه نشده و احتمال انتقال بیماری از مادر به جنین بسیار کم است. ویروس از طریق تماس نزدیک با شخص آلوده و قطرات تنفسی گسترش می یابد، بنابراین در نمونه های آمنیوتیک وجود نخواهد داشت.