ترس های شبانه کودکان نوپا چیست؟
علت ترس شبانه کودکان چیست و چه باید کرد؟
ترس هنگام خواب که به آن وحشت خواب نیز گفته می شود، بیدار شدن ناگهانی است که بخشی از خواب عمیق است و با ترس شدید، جیغ زدن و مشکل در بیدار شدن همراه است. این فرآیند اغلب با کابوس اشتباه گرفته می شود، تفاوت این است که کابوس در حرکت سریع چشم (REM) یا در خواب و در طول یک رویا رخ می‌دهد، ولی وحشت شبانه در طول خواب عمیق یا دوره گذار بین مراحل خواب اتفاق می افتد و با خواب بد ارتباطی ندارد.
پژوهش ها در مورد شیوع ترس در خواب متفاوت است، نتایج نشان می دهد که کمتر از 2 درصد تا بیش از 50 درصد از کودکان این اختلال را تجربه می کنند. پژوهشگران حدس می زنند که این واریانس بزرگ ممکن است به دلیل گزارش اشتباه، طراحی پژوهش، سن شرکت کنندگان و اشتباه گرفتن یک کابوس با وحشت شبانه باشد.
پاراسومنیا
با این حال، پژوهش ها نشان می‌دهد این اختلالات خواب نوعی پاراسومنیا (رفتار غیرطبیعی سیستم عصبی مرکزی در هنگام خواب) است. این مسئله بیشتر در کودکان خردسال بین 1 تا 4 سال شایع است. کودکان ممکن است فقط یک یا چند وحشت شبانه داشته باشند یا هر شب برای مدت چند ماه آن را تجربه کنند.
درمان ها و اقدامات پیشگیرانه برای وحشت شبانه اثربخشی محدودی دارد، اگرچه کودکان از این مشکل خواب رنج می برند، ولی این مرحله بیشتر کوتاه مدت است.
در واقع، طبق پژوهشی در سال 2015، حدود 33 درصد از کودکان 18 ماهه گاهی دچار وحشت شبانه می‌شوند. به طور کلی این پدیده اغلب در کودکان 13 ساله و کوچک تر رخ می دهد و حدود 56 درصد از بچه ها در این محدوده سنی حداقل یک بار ترس از خواب را گزارش کرده اند. به نظر می‌رسد این نوع اختلال خواب در خانواده‌ها نیز وجود دارد، بنابراین اگر وحشت شبانه داشته اید، احتمال دارد فرزندتان نیز آن را تجربه کند.
علائم ترس های شبانه کودکان نوپا
همان طور که در بالا گفته شد، ترس از خواب با کابوس‌های شبانه متفاوت است، زیرا کودکانی که دچار وحشت شبانه می‌شوند به سختی از خواب بیدار می‌شوند. این امر به این دلیل است که آن ها هنوز در خواب هستند. کودک اغلب گیج به نظر می رسد و چشمانش حالت شیشه ای پیدا می کند. افزون بر این، او خواب ترسناکی برای گزارش نخواهد داشت، زیرا خوابی نمی بیند.
کودک در طول وحشت شبانه ممکن است:
- تسلی ناپذیر باشد
- پاسخگو نباشد
- ناراحت یا ترسیده باشد
- بعد از اتمام دوره ترس بدون بیدار شدن کامل دوباره بخوابد
- لگد بزند
- وحشت شبانه را به یاد نیاورد
- فریاد بزند یا صداهای ناراحت کننده ایجاد کند
- با چشم‌های باز خیره شود
- ناگهان بنشیند
- بیش از حد عرق کند یا به سختی نفس بکشد
هراس شبانه معمولا پس از چند دقیقه برطرف می‌شود، اگرچه گاهی اوقات می‌تواند بیشتر طول بکشد. وحشت‌های شبانه، برخلاف کابوس‌ها هیچ خاطره‌ای از خود باقی نمی‌گذارند، زیرا اگرچه کودک نوپا بیدار به نظر می رسد، اما در طول حادثه خواب است.
علل ترس های شبانه کودکان نوپا
وحشت های شبانه در خواب بدون حرکات سریع چشم رخ می دهد. این حالت خواب عمیق زمانی است که فرد خواب نمی بیند. خواب غیر REM معمولا حدود 2 یا 3 ساعت پس از به خواب رفتن کودکان رخ می دهد. علت بروز وحشت شبانه یا روش های جلوگیری از آن مشخص نیست، اما پژوهشگران گمان می کنند که این امر به تحریک بیش از حد سیستم عصبی مرکزی مربوط می شود.
در حالی که علل دقیق ترس های شبانه ناشناخته است، برخی عوامل ممکن است وحشت در خواب را افزاش دهند، از جمله موارد زیر:
- خستگی بیش از حد یا کم خوابی
- اختلال در کارهای روزمره یا برنامه‌ها، مانند سفر یا تغییر در روال روزانه
- سابقه خانوادگی ترس از خواب
- بیماری یا تب
- مشکلات تنفسی مرتبط با خواب مانند آپنه
- استرس
وحشت شبانه همچنین ممکن است در کودکانی که مصرف داروی جدیدی را شروع می کنند، در محیط جدید می خوابند یا بیش از حد کافئین مصرف می کنند رخ دهد. همان طور که در بالا گفته شد، ممکن است یک جزء ارثی نیز وجود داشته باشد. کودکان نوپا با اعضای خانواده که وحشت شبانه (یا یک اختلال خواب مرتبط مانند راه رفتن در خواب) داشته اند، ممکن است بیشتر از افرادی که سابقه خانوادگی ندارند، دچار این اختلال خواب شوند.
کمک به بهیود ترس های شبانه کودکان نوپا
در طول وحشت شبانه، بهتر است کودک نوپا را از خواب بیدار نکنید، زیرا ممکن است بیشتر ناراحت و سرگردان شود. معمولا بیدار کردن فرد از ترس شبانه بسیار دشوار است و به زور بیدار کردن ممکن است با سخت شدن دوباره خوابیدن وضعیت را بدتر کند. مهم ترین چیز این است که مطمئن شوید کودک در طول رویداد ایمن است.
در طول وحشت شبانه با صدایی آرامش بخش به کودک خود اطمینان دهید که او در امان است، اگر فرزندتان با بغل کردن آرام می شود، او را در آغوش بگیرید تا ترسش پایان یابد.
از آن جا که کودکان در این حالت از محیط اطراف خود آگاه نیستند، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که مطمئن شوید که احتمال سقوط یا برخورد به وسیله وجود ندارد. در غیر این صورت به سادگی منتظر باشید تا فرزندتان دوباره به خواب برود.
درمان های خانگی ترس های شبانه کودکان نوپا
هیچ درمان یا اقدامات پیشگیرانه اثبات شده ای برای وحشت شبانه وجود ندارد. با این حال، برخی از خانواده ها دریافتند که مداخلات زیر خطر وقوع و شدت دوره را کاهش می دهد:
– از آن جا که وحشت شبانه ممکن است بیشتر در محیط های نا آشنا مانند خواب شب رخ دهد، مراقبان دیگر (مانند پدربزرگ و مادربزرگ یا پرستار کودک) را در مورد عارضه و اقدامات احتمالی آگاه کنید.
- یک برنامه آرامش بخش و ساده برای خواب کودک خود دنبال کنید.
- زمان خواب کودک منظم باشد، اجازه ندهید او تا دیروقت بیدار بماند.
- از کودک بخواهید در یک اتاق با شما بخوابد.
- اگر کودک هر شب در یک ساعت معین دچار وحشت شبانه می شود، برای دور زدن ترس شبانه او را 15 دقیقه قبل از خواب بیدار کنید، سپس دوباره به رختخواب برگردانید.
- هر گونه استرسی که کودک نوپا ممکن است تجربه کند را کاهش دهید.
- اجازه ندهید کودک بیش از حد خسته شود.
- در سفر سعی کنید تا حد امکان به برنامه معمول خواب خود پایبند باشید.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟
اگر وحشت‌های شبانه به اندازه‌ای مکرر یا ناراحت کننده است که در استراحت کودک نوپا اختلال ایجاد می کند، هر بار بیش از 30 دقیقه طول می‌کشد یا اثر قابل توجهی بر زندگی او می گذارد، حتما باید با پزشک کودکان مشورت کنید.
داشتن یک دفتر خاطرات خواب برای یادداشت هر گونه الگوی رفتاری یا بیداری های شبانه می تواند مفید باشد تا اطلاعات بیشتری در مورد آن چه در حال وقوع است به پزشک بدهید. این کار همچنین اطلاعاتی که ممکن است فراموش کرده باشید را به پزشک می دهد و همچنین تصویر بالینی بزرگ تری از این موضوع در اختیار او قرار می دهد.
پزشک معمولا کودک را معاینه می کند تا هر گونه علت فیزیکی یا بیماری زمینه ای را رد کند. گاهی ممکن است پزشک کودک را به یک متخصص خواب ارجاع دهد.
اغلب اوقات مشکلی که نیاز به درمان داشته باشد وجود ندارد. به طور کلی اوج ترس های شبانه پیش از دوران نوجوانی است، ولی در صورتی که با رشد فرزندتان شدت وحشت او بیشتر شد، به پزشک کودکان اطلاع دهید.
خلاصه مطلب
ترس های شبانه می تواند برای والدین ترسناک، استرس زا و ناراحت کننده باشد، زیرا نمی توانند فرزند خود را آرام کنند. با این حال، شما باید بدانید که این اختلال خواب در کودکان نوپا بسیار شایع است، به کودک آسیبی نمی رساند و به احتمال زیاد با گذشت زمان از بین می رود.