درمان ناباروری با روش میکرواینجکشن یا تزریق اسپرم داخل تخمک (ICSI)-بخش اول

میکرواینجکشن روش فرزندآوری نوین است که شانس باروری را افزایش می دهد و پیشرفته ترین روش درمان ناباروری محسوب می شود. بنابراین در زوجینی که ناباروری شان به کمک راه های دیگر قابل درمان نیست، این شیوه به کار برده می شود.

تزریق اسپرم داخل تخمک یک تکنیک در درمان ناباروری از طریق لقاح آزمایشگاهی یا IVF است که در آن لقاح توسط متخصص رویان‌شناسی با تزریق مستقیم اسپرم به درون تخمک انجام می‌شود. این روش در مواردی استفاده می‌شود که مشکلی در اسپرم مرد وجود دارد. امروزه لقاح در روش آی وی اف معمولاً از طریق میکرواینجکشن انجام می‌شود. در این مطلب می‌توانید با این روش درمانی مهم بیشتر آشنا شوید.

کاربرد روش میکرواینجکشن

• وجود نداشتن اسپرم در مایع منی

• کم بودن تعداد اسپرم‌ها

• کم بودن تحرک اسپرم‌ها

• غیر عادی بودن شکل اسپرم‌ها

• آسیب دیدن یا نداشتن مجرای وازدفران در مرد

• انجام وازکتومی در گذشته

• رویارویی با مشکل در فرایند لقاح آزمایشگاهی قبلی

پزشک همچنین انجام میکرواینجکشن را در صورت استفاده از تخمک‌های منجمد IVF قبلی یا نیاز به انجام آزمایش‌ ژنتیک پیش از انتقال رویان توصیه می کند.

میکرواینجکشن

مراحل انجام روش میکرواینجکشن (ICSI)

مراحل میکرواینجکشن همان مراحل آی وی اف است، با این تفاوت که ممکن است فرآیند جمع‌آوری اسپرم متفاوت باشد. همچنین برخلاف روش سنتی آی وی اف، عمل لقاح تخمک و اسپرم در آزمایشگاه به صورت تزریق اسپرم در تخمک انجام می‌شود. اگر در آزمایش‌های بررسی اسپرم مشکلی وجود نداشته باشد، نمونه‌گیری اسپرم مطابق روش آی وی اف است.

جدول زمانی برای درمان میکرواینجکشن به شرح زیر است:

جمع آوری اسپرم:

متخصص جنین‌شناس اسپرم‌های متحرک با شکل نرمال را از نمونه مایع منی استخراج می کند. پزشک ممکن است هم زمان با بازیابی تخمک زن، اسپرم مرد را استخراج کند یا می تواند اسپرم ها را از قبل جمع کند و آن را تا زمان آماده سازی و لقاح تخمک فریز کند.

عمل جراحی میکروسکوپی در صورت لزوم:

پزشک در این روش با انجام یک عمل جراحی میکروسکوپی، اسپرم را از بیضه‌ها یا مجاری حمل‌کنندۀ اسپرم استخراج می‌کند. این عمل معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و پس از آن دردی وجود نخواهد داشت. پس از این عمل جراحی باید به مدت پنج تا ده روز از انجام فعالیت‌های شدید خودداری شود، اما پس از یک یا دو روز می‌توان به سر کار برگشت.

نمونۀ بافت در صورت لزوم:

اگر انجام عمل جراحی میکروسکوپی موفقیت‌آمیز نباشد، پزشک یک نمونه بافت را که احتمالاً حاوی اسپرم است، از داخل بیضه برمی‌دارد.

جمع آوری تخمک:

هنگامی که درمان آی وی اف شروع می شود، درمان دارویی زن برای تحریک تخمک‌گذاری انجام می‌شود و هورمون گنادوتروپین به بیمار تزریق می شود ، گنادوتروپین داروی باروری تحریک تخمدان ها به منظور تولید تخمک های متعدد بالغ برای لقاح است. (زن ها معمولا در ماه یک بار تخمک آزاد می کنند.) دکتر خانم را بیهوش می کند و یک پروب اولتراسوند را از طریق واژن وارد می کند تا به تخمدان ها نگاه کند و فولیکول ها را شناسایی کند ، استخراج تخمک (انجام عمل پانکچر) غالباً با کمک مشاهدات سونوگرافی انجام می‌شود.

در این روش از مسیر واژینال با سوراخ کردن فولیکول‌ها، محتوای آن‌ها که تخمک و مایع فولیکولی است خارج می‌گردد. پزشک درحالی‌که وضعیت تخمدان را در صفحه تلویزیونی سونوگرافی تحت نظر دارد، یک سوزن بلند را از طریق واژن وارد تخمدان نموده و تخمک‌های بالغ را به‌وسیله پمپ مکش جمع‌آوری می‌نماید، هشت تا پانزده تخمک معمولا بازیابی می شوند.

-لقاح:

عمل لقاح در محیط مناسب آزمایشگاه انجام می گیرد . جنین شناس اسپرم را به طور مستقیم به هر یک از تخمک ها تزریق می کند. در مقابل روش لقاح آزمایشگاهی سنتی که اسپرم و تخمک در یک ظرف شیشه ای قرار داده می شوند و زمانی که یک اسپرم به موفقیت در تخمک وارد شود، حاملگی اتفاق می افتد و در پی آن لقاح انجام می گیرد. در واقع جنین شناس اسپرم را یک بار و به طور مستقیم به هر یک از تخمک های زن تزریق می کند. سه روز بعد هر تخمک که به طور موفقیت آمیز بارور شده است، یک سلول به نام نطفه می شود.