تاثیرات روانی ناباروری – بخش اول

اثرات روانی ناباروری

چرا ناباروری باعث رنجش عاطفی می شود؟

بسیاری از زنان غریزه مادری را از کودکی با خود به همراه دارند. از بازی با عروسک تا حمام بردن و رسیدگی به آن. تصور و انتظار پدر و مادر، دوستان، دین، تبلیغات و رسانه ها از دختران و زنان، مادرانگی آن ها است.

مادر شدن بخش مهمی از تصویر ذهنی برخی از زنان است و ممکن است برای دیگر زنان نوعی آرزو به حساب بیاید. حتی زنانی که لزوماً تصمیمی برای مادر شدن ندارند، تحت تأثیر انتظارات جامعه قرار می گیرند.

دختران جوان برای ازدواج و تشکیل خانواده تحت فشار جامعه هستند و آن هایی که قادر به ازدواج نیستند یا خواستگار ندارند، از نظر مردم گویی عیب و ایراد دارند.

ناباروری می تواند یک تجربه متفاوت برای مردان باشد زیرا آن ها به اندازه زنان تحت فشار تصورات جامعه قرار نمی گیرند. اگر مشکل باروری در زندگی زناشویی ناشی از ناتوانی مرد باشد (مثل ضعف کیفیت اسپرم)، تصور ذهنی مرد از خودش ضعیف می‌شود.

مردها هم بعد از طی دوره درمان ناباروری ممکن است دچار حس یأس و ناامیدی شوند، اما آن ها نسبت به همسران خود نقش مقاوم‌تری دارند یا شاید آن‌قدر به کنترل احساسات خود عادت کرده‌اند که به درستی نمی‌دانند چه حسی دارند، یا نمی‌توانند از کسی کمک بخواهند.

یک مرد ممکن است زمانی که دوره های درمان را پشت سر می گذارد به اندازه همسر خود احساس ناامیدی و یاس کند. اما بسیاری از مردان نقش خود را تکیه گاه قوی برای همسر خود می دانند. همین مسئله زمانی که مشکل از مرد باشد برای زن صدق می کند، او احساسات خود را کم اهمیت جلوه می دهد زیرا او تحت درمان نیست.

ناباروری یکی از بحران‌های زندگی به شمار می‌رود که استرس زیادی بر زوج‌های نابارور وارد می‌کند و می‌تواند از راه‌های مختلف، سلامت روحی و روانی آن ها را تهدید نماید. مطالعات نشان می دهد، زنان با مشکلات باروری به اندازه آن هایی که سرطان، بیماری قلبی یا ایدز دارند مضطرب و افسرده هستند. یک دلیلش می تواند این باشد که درمان های باروری از جمله آزمایش خون، مصرف قرص، تزریق روزانه هورمون، سونوگرافی، بازیابی تخمک و جراحی می تواند منشأ استرس و افسردگی آن ها باشد.

همچنین، جامعه چندان از رنج و اندوه های روانی زوج‌های نابارور اطلاعی ندارد و معمولا رنج حاصل از نازایی را به رسمیت نمی‌شناسد، بنابراین افرادی که توان باروری ندارند غم خود را پنهان می‌کنند و این به افزایش حس شرم و انزوا در آن ها منجر می‌شود.

اثرات روانی ناباروری

چگونه می توان نوسانات خلقی را در دوره درمان باروری مدیریت کرد؟

بسیاری از افراد در حالی که تحت درمان باروری قرار دارند با امید و ناامیدی به سیکل ماهانه که حول تاریخ تخمک گذاری و قاعدگی می چرخد زندگی می کنند.

زندگی فرد با دنبال کردن برنامه آزمایشات و معالجه های درمانی به حالت تعلیق همه جانبه در می آید، تعطیلات، تحصیل و کار مختل می شود. اندوه، عصبانیت و ناامیدی حاصل از مشکلات طولانی باروری، به همه ابعاد زندگی وارد می شود، اعتماد به نفس از بین می برد و روابط دوستی به هم میخورد. مشکلات روان شناختی مانند اضطراب، افسردگی و فشار روانی مهم‌ترین و بیشترین مشکلاتی است که خانواده‌ه‍‌ای نابارور با آن روبرو هستند.

اثرات روانی ناباروری

تاثیر ناباروری بر زندگی زناشویی

ناباروری می تواند روابط بین فردی، به خصوص رابطه بین زوجین را تحت تاثیر قرار دهد. زن و شوهر در طول درمان با مشکلات جانبی زیادی مواجه می شوند. مهم ترین مشکل آن ها به روابط زناشویی شان برمی گردد که در این دوران ممکن است به حداقل برسد و یا به کلی قطع شود.

اکثر معالجه های باروری نیاز به رابطه جنسی در مواقع خاص دارد. اگر زندگی زناشویی شما رو به وخامت است و رابطه عاشقانه خود را از یاد برده اید، یک یا دو ماه به خود استراحت دهید، درمان را متوقف کنید وسعی کنید عاشقانه ها و احساس خوبی که در اوایل زندگی داشتید را از نو بسازید. آسودگی خاطر داشته باشید، چون آرامش روند درمان شما را تسریع می بخشد. با همسر خود زمان بیشتری را به تفریح و شادی اختصاص دهید . تفریح و خنده فشار روانی را کاهش می دهد.

همچنین بخاطر داشته باشید که این بحران موقتی است و دیر یا زود برطرف می شود و پس از آن می خواهید یک رابطه جنسی سالم و رضایت بخش را با همسر خود ادامه دهید. اگر مشکلات همچنان ادامه دارد، با یک مشاور که در زمینه باروری تجربه دارد به زوج درمانی بپردازید.