عفونت های ادراری در کودکان نوپا

0 150

عفونت مجاری ادراری (UTI) به معنی عفونت در هر یک از قسمت های دستگاه ادراری مانند کلیه ها، میزنای (حالب)، مثانه و میزراه (پیشاب راه، مجرای ادرار) است. عفونت ادراری در میان افراد مختلف از جمله بزرگسالان، کودکان و نوزادان شایع است.

مرور کلی

عفونت مجاری ادراری به خودی خود رفع نمی شود و به مراقبت های پزشکی و دارویی نیاز دارد. خبر خوب این که این عارضه از آن دست بیماری های قابل کنترل و درمان است. البته در صورتی که UTI به موقع شناسایی نشود، می تواند باعث آسیب به کلیه ها یا عفونت های جدی تر شود.

دلایل عفونت ادراری کودکان نوپا

عفونت مجاری ادراری اغلب توسط باکتری هایی ایجاد می شود که به طور طبیعی در روده وجود دارند. اگرچه دستگاه ادراری به طور معمول با باکتری ها مقابله می کند، ولی گاهی این مکانیسم دفاعی شکست می خورد و باکتری باعث عفونت می شود.

در نوزادان و کودکان نوپا، گاهی به دلیل استفاده از پوشک یا عدم رعایت بهداشت، باکتری از مدفوع به مثانه منتقل می شود. عفونت همچنین می تواند نشانه مشکلی در ساختار مجاری ادراری باشد. داشتن سابقه خانوادگی عفونت ادراری، کودکان را بیشتر مستعد ابتلا به این عارضه می کند.

عفونت ادراری در کودکان

عفونت ادراری در کودکانعلائم عفونت ادراری در کودکان نوپا

علائم عفونت ادراری در کودکان نوپا ممکن است متفاوت از بزرگسالان باشد، به ویژه اگر کودک نتواند مشکل خود را بیان کند. گاهی کودک مبتلا به UTI هیچ علامتی ندارد.

با این حال بر اساس پژوهش های انجام شده، تب غیرقابل توضیح، شایع ترین علامت عفونت ادراری در کودکان از بدو تولد تا 2 سالگی است. علائم دیگر عفونت ادراری در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

– ادرار ابری، تیره، خونی یا بدبو

– اسهال یا استفراغ

– تب

– دستشویی رفتن مکرر

– تحریک پذیری یا عصبی بودن

– کم اشتهایی

– کمردرد یا دل درد

– درد یا سوزش هنگام ادرار

– بی اختیاری ادراری (در کودکان نوپا که از پوشک گرفته شده اند)

دختران بیشتر از پسران مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند، زیرا مجرای ادرار آن ها کوتاه تر و نزدیک تر به مقعد است، در نتیجه باکتری های مقعد راحت تر وارد پیشاب راه می شوند. پسرانی که ختنه نشده اند نیز بیشتر از پسران ختنه شده در معرض عفونت ادراری هستند.

تشخیص عفونت ادراری در کودکان نوپا

اگر احتمال می دهید کودک نوپای تان دچار عفونت ادراری شده است، فوری به پزشک متخصص کودکان مراجعه کنید. برای جلوگیری از عفونت های جدی، لازم است تشخیص و درمان به موقع انجام شود.

پزشک معمولا برای تشخیص عفونت ادراری، از سابقه پزشکی و علائم کودک سوالاتی می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد.

اگرچه این کارها مفید است، ولی تنها راه قطعی برای تشخیص UTI کشت ادرار است. برای گرفتن نمونه ادرار کودکان نوپایی که هنوز از پوشک گرفته نشده و دستشویی رفتن را آموزش ندیده اند، از کاتتر استفاده می شود. در این روش یک لوله بسیار نازک از مجرای ادرار وارد مثانه می شود.

درمان عفونت ادراری در کودکان نوپا

درمان اصلی عفونت ادراری آنتی بیوتیک است که باکتری های عامل عفونت را از بین می برد. در صورتی که کودک درد داشته باشد، ممکن است داروی بی حسی مجرای ادراری نیز برای او تجویز شود.

مهم است که کودک آنتی بیوتیک ها را سر وقت و برای مدت زمانی که پزشک تعیین کرده، مصرف کند. کودک باید در طول مصرف دارو، مایعات زیاد بنوشد، اما از نوشیدنی های حاوی کافئین خودداری کند. پزشک ممکن است پس از چند روز یا بعد از دوره مصرف آنتی بیوتیک، برای اطمینان از رفع عفونت درخواست تکرار آزمایش ادرار بدهد.

گاهی لازم است کودکان مبتلا به عفونت ادراری از نوع حاد یا نوزادان زیر 6 ماه، در بیمارستان بستری شوند. این کار نظارت دقیق، داروها و درمان مناسب را تضمین می کند، به ویژه در مواردی که کودک دچار کم آبی بدن، عفونت کلیه یا عفونت گسترش یافته (عفونت وارد خون شده باشد) است.

عفونت ادراری در کودکان

عفونت ادراری در کودکانپیشگیری از عفونت ادراری در کودکان نوپا

در کودکان نوپا تعویض مکرر پوشک، خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش می دهد. این کار از گسترش باکتری هایی که باعث عفونت می شوند، جلوگیری می کند. حتما با آموزش دستشویی رفتن به کودک، بهداشت صحیح را هم یاد بدهید. به ویژه دختر بچه ها باید پس از دفع ادرار، خود را از جلو به عقب تمیز کرده، تا از ورود باکتری ها به مجرای ادرار جلوگیری کنند.

پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از حباب حمام (شوینده ها و صابون های معطر و قوی) نیز می تواند از رشد و تحریک باکتری ها جلوگیری کند. همچنین باید به کودک آموزش دهید که ادرار خود را نگه ندارد و هر زمان که احساس نیاز به دفع ادرار کرد، فوری به دستشویی برود. وقتی ادرار به مدت طولانی در مثانه بماند، محیط خوبی برای رشد باکتری ها ایجاد می کند.

زمان تماس یا مراجعه به پزشک

در صورتی که کودک دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کرده و هنوز علائم بیماری را دارد، باید با پزشک تماس بگیرید. شاید لازم باشد آزمایش ادرار را تکرار کنید یا آزمایش های دیگری انجام دهید. احتمال این که بیماری زمینه ای باعث بروز علائم شده باشد نیز وجود دارد.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در کودک، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید:

– تب 38 درجه سلسیوس یا بالاتر

– تب و لرز

– احساس درد در هنگام ادرار کردن

– ادرار بدبو یا خونی

اگرچه عفونت ادراری می تواند دردناک و آزار دهنده باشد، ولی تشخیص و درمان به موقع آن به تسکین علائم کمک می کند. علائم این بیماری اغلب پس از 2 تا 3 روز از شروع مصرف آنتی بیوتیک، کاهش یافته و فروکش می کند. بیشتر انواع UTI طی یک هفته پس از شروع درمان بهبود می یابند.

تهیه شده توسط تیم تولید محتوای سئو پارسی

0 0 رای
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
Inline Feedbacks
مشاهده همه نظرات