علائم اولیه اوتیسم در نوزادان و کودکان

تشخیص نشانه های اوتیسم کار ساده ای نیست زیرا خیلی از کودکان اوتیسم، رفتار مشابهی مانند دیگر کودکان دارند.

بیشتر کودکان مبتلا به اوتیسم تا سن 4 سالگی یا بیشتر؛ مشخص نمی شوند.

ممکن است تشخیص اوتیسم در اوایل سن 2 سالگی امکان پذیر باشد؛ برخی والدین علائم اولیه را پیش از تولد 2 سالگی کودکشان در حیطه ی زمانی حدود 18 ماهگی تشخیص می دهند.

تشخیص زودهنگام به درمان سریع تر کمک می کند.

اگر شما هر یک از این نشانه ها را درباره رشد کودک مشاهده کردید، سریعا با پزشک مشورت کنید.

نشانه های اوتیسم در نوزادان زیر 12 ماه :

تغییر حالت در چهره اش ندارد

او نمی تواند ارتباط چشمی برقرار کند، نمی تواند لبخند بزند.

همیشه به صداها واکنش نشان نمی دهد، وقتی نامش را صدا می کنید، به اطراف نگاه نمی کند تا ببیند صدا از کجا می آید، هنگامی که سر و صدای بلند می آید، انگار او نمی شنود و واکنشی ندارد.

دوست ندارد به آغوش کشیده شود یا کسی او را نوازش کند.

علاقه ای به بازی های معمولی کودکان ندارد.

نشانه هایی از صحبت کردن در او نیست.

مهارت های حرکتی او ضعیف است مانند وقتی که می خواهد سمت شما بیاید.

نشانه های اوتیسم در کودکان نوپا از 12 تا 24 ماهگی :

از حرکات استفاده نمی کند.

سر خود را به نشانه ی بله یا خیر تکان نمی دهد.

برای خداحافظی کردن یا اشاره به چیزی، دستهایش را تکان نمی دهد.

اشیاء را نشان نمی دهد یا چیزهایی را در اطرافش برای او دوست داشتنی هستند، نشان نمی دهد.

نوزادان در 14 تا 16 ماهگی تلاش می کنند تا توجه اطرافیان را به وسایل مورد علاقه خود، جلب کنند.

از کلمات تک واژه ای در 16 ماهگی یا دو کلمه ای تا 24 ماهگی استفاده نمی کنند.

مهارت های کلامی یا اجتماعی را از دست می دهد.

برای صحبت کردن و برقراری ارتباط با دیگران نمی تواند از کلمات استفاده کند.

روی نوک انگشت های پا یا به طور معمول راه رفتن را نمی تواند انجام دهد.

علائم اوتیسم در کودکان 2 ساله یا بالاتر :

تاخیر در صحبت کردن:

ممکن است که او تلاش کند تا نیازهایش را بیان کند اما نمی تواند.

برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم به طور کلی صحبت نمی کنند؛ در حالی که دیگر کودکان در تلاش برای رشد مهارت های کلامی خود هستند و مشکلی برای شرکت در یک گفتگو ندارند.

الگوهای رفتاری غیر معمول دارد:

ممکن است به طور تکه تکه صحبت کند، با یک تن صدای بلند یا صاف.

شاید از تک کلمه ها به جای جملات استفاده کند یا یک عبارت را چند بار تکرار کنند.

وقتی از او سوال می کنید شاید او دوباره سوال شما را تکرار کند.

به نظر می رسد آنچه را که دیگران به او می گویند، درک نمی کند.

ممکن است به صدا کردن نامش پاسخی ندهد.

شاید او خنده، گریه یا فریاد بی جهت بزند.

تمرکز روی یک موضوع می کند، شاید او زمانی را روی یک چیزی که می بیند، متمرکز باقی بماند.

تقلید کردن برای او سخت است.

به ندرت شبیه کاری را که شما می کنید، انجام می دهد.

در بازی هایی که نیاز به الگو گیری دارند، موفق نیست.

به دنبال تنها بازی کردن است. او علاقه ای به بازی با فرزندان دیگر ندارد و معمولا اسباب بازی هایش را با دیگران به اشتراک نمی گذارد.

رفتار سفت و سختی را از خود نشان می دهد. شاید به یک وضعیتی عادت کند و تغییر برای او سخت باشد.

او در مورد آنچه که می خواهد یا نمی خواهد بخورد نیز بسیار خاص است.

با اشیاء یا اسباب بازی ها به شیوه ی غیر معمول بازی می کند.

برای مثال: زمان زیادی را صرف چیدن یا قرار دادن آنها برای یک نظم خاص می کند. او از تکرار باز و بسته شدن در لذت می برد یا شاید با فشار مکرر یک دکمه روی اسباب بازی یا چرخاندن ماشین اسباب بازی سرگرم شود.

خود را گاز می گیرد یا می زند، به هر حال او خودش را هدف قرار می دهد و تلاش می کند تا به خود صدمه بزند.

رفتارهای تکراری مانند تکان دادن بازو یا دستش دارد.

علائم اوتیسم

به انواع مختلف تحریکات بسیار حساس است. شاید در مقابل لمس مقاومت کند، سر و صدا او را تحریک کند، به بوها حساس باشد یا از خوردن غذای زیاد ممانعت کند.

شاید اصرار داشته باشد که فقط لباسی را که برچسب روی آن ندارد یا مواد خاصی در پارچه آن وجود دارد، بپوشد.

شاید به برخی از دردها واکنش بیش از حدی را نشان دهد و برخی از واکنش ها را نداشته باشد. برای مثال ممکن است برای اینکه گوشهایش صدای بلندی را نشنود، آنها را بگیرد اما اگر زانوی او به زمین بخورد، واکنشی ندارد.

ممکن است بی دلیل از وسیله ای بترسد یا از شرایط یا چیزی که باید بترسد، هیچ ترسی نداشته باشد. برای نمونه شاید از یک بادکنک بترسد اما از ارتفاع، وحشتی نداشته باشد.

اختلالات خواب دارد، بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در هنگام خواب یا بیدار شدن دچار مشکل هستند.

مشکلات رفتاری:

شاید مقاوم باشند، ناسازگار باشند یا بیش از حد فعال. همچنین شاید دچار بیش فعالی، تحریک پذیر یا پرخاشگر باشند.

همانطور که گفته شد، در صورت وجود این علائم حتما به یک پزشک مراجعه کنید تا مسایل مربوط به کودک و اوتیسم را بررسی کند.

خوشبختانه امروزه علم پیشرفت زیادی در این مورد کرده است و می تواند به شما و کودکتان کمک های زیادی را تا درمان کند.