درمان ناباروری با روش زیفت (ZIFT) یا انتقال رویان به درون لوله رحم – بخش دوم
درمان ناباروری با روشZIFT | درصد موفقیت عمل زیفت
لانه‌گزینی رویان:
در صورت موفق بودن مراحل بالا، یک زیگوت رشد می‌کند و از لولۀ رحم وارد رحم می‌شود و در دیوارۀ رحم لانه‌گزینی می‌کند. رویان بعد از لانه‌گزینی به رشد ادامه می‌دهد و تبدیل به جنین می‌شود. در صورت انتقال بیش از یک زیگوت، احتمال باردار شدن بیشتر می‌شود، اما احتمال بارداری دو یا چندقلو نیز افزایش می‌یابد.
تست بارداری:
دو هفته پس ازجراحی لاپاراسکوپی می‌توانید با استفاده از تست بارداری از باردار بودن خود مطمئن شوید.
روش زیفت چقدر طول می کشد؟
انجام تمام مراحل زیفت (انتقال سلول تخمک به درون لوله رحم) و تکمیل دوره آن به طور متوسط، حدود چهار تا شش هفته طول می‌کشد، روش زیفت با مصرف داروهای باروری شروع می شود و با آزمایش بارداری پایان می یابد.
خانم باید داروهای باروری را مصرف کند و منتظر بماند تا تخمک هایش بالغ شود. سپس نصف روز را با همسرش به بازیابی تخمک و اسپرم در مطب پزشک بگذراند. روز بعد، جنین با جراحی لاپاراسکوپی به داخل لوله های رحمی منتقل می شود.
در بیشتر موارد، دو ساعت بعد از انتقال جنين با لاپاراسکوپی، خانم از مراکز درمانی مرخص می‌شود و به افراد توصيه می‌شود سه روز در منزل استراحت نمایند و در صورت امکان، بيشتر روز را استراحت کرده و ترجيحاً از توالت فرنگی استفاده نمايند. تست بارداری دو هفته پس از انتقال جنین انجام می شود.
احتمال موفقیت روش زیفت
با توجه به علت ناباروری هر زوج و سن آنها، نتایجی که از روش زیفت به دست می‌آید کاملاً با یکدیگر متفاوت خواهد بود. زنان جوان‌تر به دلیل داشتن تخمک‌های سالم تر، معمولاً نتایج بهتری به دست می‌آورند. زنان با روش زیفت در حدود 22 درصد شانس تولد نوزاد را دارند. آمار روش باروری زیفت مشابه روش آی وی اف است.
مزایای روش زیفت
تخمک بارور:
روش زیفت مطمئن تر از روش گیفت است، زیرا پزشک تأیید می کند که تخمک ها قبل از انتقال به لوله های رحم بارور شده اند، در صورتی که در روش گیفت مخلوط تخمک و اسپرم به لوله ها منتقل می شود.
![بارداری به روش زیفت]()
لانه گزینی طبیعی رویان:
لانه گزینی طبیعی رویان:روش زیفت اجازه می دهد رویان خودش وارد رحم شود و جنین به طبیعی ترین حالت ممکن رشد کند (اگر چه دلایل پزشکی وجود ندارد که لقاح طبیعی را به لقاح آزمایشگاهی ترجیح دهد).
سرطان زا نیست:
برخلاف پژوهش ها پیشین که مصرف داروهای باروری می توانست منجر به خطر ابتلا به سرطان تخمدان یا سایر سرطان های دستگاه تولید مثل زن شود، مطالعات اخیر هیچ ارتباطی بین تخمک گذاری القایی حاصل از داروهای باروری و سرطان نشان نداده است.
معایب و مشکلات روش زیفت
اگرچه این روش درمان نیز مانند سایر روش‌های کمک باروری، شانس باروری را افزایش می‌دهد اما مشکل‌ها و معایبی نیز دارد. در زیر برخی از این موارد توضیح داده شده است:
گران قیمت بودن:
روش زیفت نیازمند اقدامات آزمایشگاهی، دارو و جراحی است که هزینۀ زیادی دارد.
زمان بر بودن:
تحت نظر گرفتن روش پاسخگویی بدن شما به داروها به زمان زیادی احتیاج دارد و باید تعداد دفعات بسیاری را برای انجام آزمایش خون و سونوگرافی به پزشک مراجعه کنید.
در دسترس نبودن:
بسیاری از کلینیک‌های باروری این روش را ارائه نمی دهند.
![بارداری به روش زیفت]()
نیاز به عمل جراحی:
درروش زیفت برخلاف روش IVF، انتقال زیگوت‌ها به درون لولۀ رحم نیازمند یک عمل جراحی تهاجمی است.
احتمال چندقلوزایی:
در این روش به این دلیل که معمولاً بیش از یک زیگوت در لولۀ رحم قرار داده می‌شود، احتمال بارداری دو یا چندقلو بیشتر است و هرچند بسیاری از زوج‌ها این موضوع را یک موهبت می‌دانند، اما چندقلو باردار بودن خطر سقط و دیگر عارضه‌ها را افزایش می‌دهد.
احتمال بروز عوارض دیگر:
در این روش نیز مثل روش آی وی اف، احتمال زایمان زودرس یا تولد نوزادی با وزنی کمتر از وزن طبیعی بیشتر است. در صورتی که بدن شما بیش از حد به داروهای باروری پاسخ دهد، ممکن است به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان‌ها (OHSS) دچار شوید. اگرچه در همۀ روش‌های کمک باروری خطر حاملگی خارج رحم وجود دارد، این خطر در روش زیفت بیشتر است.
امکان ناتمام ماندن درمان:
در صورت بروز علائم سندرم تحریک بیش از حد تخمدان‌ها یا تولید نشدن فولیکول به اندازۀ کافی، ممکن است درمان متوقف شود.