درمان ناباروری با روش زیفت (ZIFT) یا انتقال رویان به درون لوله رحم – بخش اول

درمان ناباروری با روشZIFT | درصد موفقیت عمل زیفت

روش انتقال رویان به درون لولۀ رحم یا زیفت مشابه روش لقاح خارج از رحم (IVF) و گیفت (Gift) است، با این تفاوت که در روش زیفت، پزشک پیش از انتقال تخمک‌ها به لولۀ رحم، تخمک‌ها را بارور می‌کند. به تخمک‌های بارور، سلول تخم یا زیگوت می‌گویند که همان رویان تک سلولی پیش از تقسیم شدن به چند سلول است. روش زیفت از ‌روش‌های درمان ناباروری تهاجمی است، استفاده از آن متداول نیست و به ندرت انجام می شود. این روش کمتر از یک درصد از روش های کمک باروری را تشکیل می دهد.

موارد تجویز روش درمان زیفت

اگر روش‌های درمانی دیگر ناموفق بوده است و زن حداقل یک لولۀ رحم باز داشته باشد، زیفت روش مناسبی برای افزایش شانس باروری است. برتری روش زیفت (Zift) نسبت به روش گیفت (Gift)، در این است که تخمک‌ها قبل از انتقال به لوله‌های رحم بارور شده‌اند. در این روش، رویان در حال رشد، خودش به رحم می‌رسد در صورت وجود مشکلات زیر ممکن است پزشک روش زیفت را برای فرد تجویز کند:

ناباروری با علت نامشخص
مشکلات تخمک‌گذاری
کم بودن تعداد اسپرم‌های مرد

در صورتی‌که تعداد اسپرم مرد بسیار کم است یا در دورۀ آی وی اف قبلی لقاح با مشکل رو به ‌رو شده، روش زیفت را می توان به همراه میکرواینجکشن انجام داد که با تزریق مستقیم اسپرم به درون تخمک باعث افزایش شانس لقاح می‌شود.

مراحل انجام روش زیفت

مراحل تحریک تخمک گذاری و تخمک ‌گیری و لقاح در روش زیفت، مشابه روش آی وی اف است، اما در ادامه در روش زیفت، رویان به جای رحم به درون لوله‌های رحم منتقل می‌شود.

تحریک تخمدان:

تحریک تخمدان‌ها با مصرف برخی داروها در چند روز اول عادت ماهانه صورت می‌گیرد که به تولید چندین تخمک بالغ منجر و مانع از آزادسازی پیش از موعد تخمک‌ها می‌شود.

رشد فولیکول‌ها:

در زمان مصرف این داروها، باید هر دو تا سه روز، برای انجام آزمایش خون و سونوگرافی به پزشک مراجعه کنید تا پزشک سطح هورمون‌ها و میزان رشد فولیکول‌ها را بررسی کند.

عمل پانکچر یا تخمک ‌گیری:

هنگامی که تخمک‌ها آمادۀ استخراج هستند، پزشک در بیمارستان ابتدا با استفاده از سونوگرافی واژینال، فولیکول‌ها را بررسی می‌کند و بعد از شناسایی فولیکول‌های مناسب، با وارد کردن سوزن باریکی از طریق دیوارۀ واژن، حدود هشت تا پانزده تخمک را از درون فولیکول‌ها خارج می‌کنند.

لقاح:

در این مرحله، یک متخصص رویان‌شناسی در آزمایشگاه، تخمک‌ها را با اسپرم‌ها ترکیب می‌کند و لقاح را از نزدیک زیر نظر می‌گیرد. حدود یک روز بعد، هر یک از تخمک‌های بارور به یک رویان تک‌سلولی تبدیل می‌شود که زیگوت نام دارد. عمل لقاح ممکن است با استفاده از روش میکرواینجکشن انجام شود.

مراحل بعدی روش زیفت با روش آی وی اف متفاوت است که این مراحل در قسمت زیر آمده است:

انتقال زیگوت‌ها با جراحی:

پس از رشد زیگوت، پزشک یک عمل لاپاراسکوپی انجام می‌دهد. در این عمل کوچک، پزشک پس از بی‌حس کردن ناحیۀ مورد نظر، با ایجاد برش کوچکی روی شکم، ابزارهای لاپاراسکوپی را وارد شکم می‌کند و از طریق آن، یک تا پنج زیگوت مناسب را که از قبل انتخاب شده است به درون لولۀ رحم منتقل می‌کند. پس از عمل لاپاراسکوپی معمولاً درد خفیفی را حس می‌کنید. زیگوت‌های اضافه را می‌توان منجمد کرد و در صورت ناموفق بودن درمان، در آینده مورد استفاده قرار داد.