جفت اکرتا (چسبندگی جفت)

0 1,087

چسبندگی جفت یک بیماری نادر و جدی اما قابل درمان در دوران بارداری است. این عارضه خطرناک با توجه به افزایش نرخ جراحی سزارین در طی چند دهه گذشته در حال افزایش است.

چسبندگی جفت چیست؟

به نفوذ بیش از حد جفت به سطح دیواره رحم، چسبندگی جفت می گویند. در بارداری های طبیعی جفت در دوران بارداری به دیواره رحم می چسبد، اما در زمان زایمان به طور کامل از دیواره رحم جدا و خارج می شود.

وقتی چسبندگی جفت اتفاق می افتد، رگ های خونی و سایر بافت های جفت به صورت خیلی عمقی در بافت رحم رشد می کنند. این امر جدا شدن جفت را دشوارتر می کند و می تواند باعث خونریزی شدید در سه ماهه سوم بارداری و در هنگام زایمان شود.

چسبندگی جفت بسته به میزان نفوذ جفت به درون دیواره رحم، انواع مختلفی دارد:

– پلاسنتا اکرتا هنگامی رخ می دهد که جفت در دیواره رحم عمیق تر چسبیده و به عضله رحم (میومتر) رسیده باشد.

– پلاسنتا پرکرتا شدیدترین نوع چسبندگی جفت است و زمانی رخ می دهد که جفت از طریق دیواره رحم نفوذ کرده و به اندام های اطراف رحم مانند مثانه رسیده باشد.

عوامل موثر بر چسبندگی جفت

این بیماری معمولا به دلیل ایجاد زخم یا سایر ناهنجاری های دیواره رحم در سزارین یا جراحی های رحمی (مانند برداشتن فیبروم) ایجاد می شود. احتمال بروز چسبندگی رحم در زنانی که سزارین شده اند بیشتر از زنانی است که زایمان طبیعی داشته اند. افزون بر این هرچه سابقه سزارین بیشتر باشد، احتمال ابتلا به چسبندگی جفت افزایش می یابد. این عارضه همچنین ممکن است در زنانی که هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارند نیز رخ دهد.

چسبندگی جفت

علائم چسبندگی جفت

برخی از زنان مبتلا به چسبندگی جفت ممکن است در سه ماهه سوم بارداری دچار خونریزی شوند، اما معمولاً جفت اکرتا هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کند.

فاکتورهای خطر چسبندگی جفت

زنانی که یک یا چند زایمان با روش سزارین انجام داده اند (یا هر عمل جراحی دیگر رحم) به دلیل زخم شدن دیواره رحم در معرض خطر بیشتری از چسبندگی جفت قرار دارند. طبق تخمین بنیاد ملی اکرتا از سال 1980 تاکنون، نرخ چسبندگی جفت چهار برابر شده و از 1 مورد در هر 1250 بارداری به 1 در 272 رسیده است.

هرچه تعداد سزارین مادر بیشتر باشد، احتمال چسبندگی جفت او بیشتر می شود. از دیگر عوامل خطر موثر بر جفت اکرتا می توان به جفت سرراهی کامل یا جزئی (جفت بخشی یا کل دهانه رحم را بپوشاند)، سن 35 سال به بالا و عارضه های دیگر رحمی مانند آندومتریوز و فیبروم اشاره کرد.

تشخیص چسبندگی جفت

اغلب چسبندگی جفت با استفاده از سونوگرافی در طول معاینه معمول بارداری تشخیص داده می شود. اگر پزشک احتمال چسبندگی جفت را بدهد اما نتواند به طور قطعی از طریق سونوگرافی آن را تشخیص دهد، یا مادر در معرض این بیماری باشد، معمولا با انجام MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) نحوه چسبیدن جفت به دیواره رحم بررسی می شود. با استفاده از روش سونوگرافی یا ام آر آی، می توان میزان نفوذ جفت به دیواره رحم را ارزیابی کرد.

اگر چسبندگی جفت مادر تشخیص داده شود، او احتمالا در طی بارداری برای جلوگیری از خونریزی شدید یا عوارض دیگر تحت نظر تیمی از پزشکان (از جمله جراحان و متخصصان بیهوشی) قرار خواهد گرفت.

چسبندگی جفتعلائم هشدار دهنده چسبندگی جفت

در صورتی که خونریزی یا لکه بینی در سه ماهه سوم بارداری اتفاق بیفتد، مادر باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند. پزشک ممکن است توصیه به پرهیز از رابطه جنسی (استراحت لگنی) یا درخواست بستری در بیمارستان کند.

عوارض احتمالی چسبندگی جفت

جفت اکرتا می تواند خطر خونریزی جدی واژینال در دوران بارداری و پس از زایمان را افزایش دهد، و مادر مبتلا به این عارضه ممکن است به انتقال خون نیاز پیدا کند. اگرچه چسبندگی جفت بسیار نادر است، اما می تواند با جلوگیری از لخته شدن طبیعی خون باعث مرگ مادر یا ایجاد نارسایی در ریه و کلیه او شود.

درمان جفت اکرتا

در صورت تشخیص به موقع این بیماری، پزشک باید به دنبال بهترین روش برای حفظ سلامتی مادر و جنین باشد، او احتمالا یک برنامه اضطراری برای زایمان اورژانسی در نظر می گیرد. در صورت نیاز باید زایمان سزارین زودتر از حالت عادی و در هفته 34 تا 36 انجام شود، زیرا این امر خطر خونریزی ناشی از انقباضات یا زایمان را کاهش می دهد.

متأسفانه گاهی سزارین با وجود جفت اکرتا با جراحی هیسترکتومی (برداشتن رحم) همراه می شود، این کار ممکن است بهترین گزینه برای حفظ سلامت مادر و جلوگیری از خونریزی شدید و خطرناک باشد. اگر عمل جراحی برداشتن رحم انجام نشود، احتمال دارد مادر در آینده دچار عوارض (مانند چسبندگی جفت) شود.

اگرچه زایمان با وجود چسبندگی جفت چالش برانگیز خواهد بود، اما با استفاده از تکنیک های خاص و اقدامات احتیاطی برای کنترل خونریزی و در عین حال حفظ کردن رحم می توان سلامت مادر و نوزاد را تضمین کرد.

مترجم: محدثه محمدی

0 0 رای
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
Inline Feedbacks
مشاهده همه نظرات