انواع کاندوم مردانه چیست؟

کاندوم لاتکس

کاندوم های طبیعی را از جنس های مختلف می سازند که شایع ترین آن ها لاتکس طبیعی و پلاستیک است. این کاندوم ها برای پوشاندن آلت تناسلی در طول مقاربت به منظور پیشگیری از بارداری و یا به عنوان راهی برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی و HIV طراحی شده اند. استفاده این نوع کاندوم خیلی رایج است، مگر این که فرد حساسیت به لاتکس داشته باشد.

کاندوم های پلی اورتان

کاندوم پلی اورتان یک نوع کاندوم مردانه است و از پلی اورتان که یک نوع پلاستیک نازک و واضح است، ساخنه شده است. کاندوم های پلی اورتان معمولا نازک تر، قوی تر و هم اندازه کاندوم لاتکس هستند. کاندوم های پلی اورتان ممکن است در برابر عفونت مانند کاندوم های لاتکس عمل کنند، اما این امر به طور قطع اثبات نشده است.

در صورتی که شما آلرژی یا حساسیت به لاتکس دارید، کاندوم های پلی اورتان یک جایگزین عالی برای کاندوم های لاتکس هستد.

برخلاف کاندوم های لاتکس، کاندوم های پلی اورتان با هر نوع روان کننده ای قابل استفاده هستند و انتقال گرما در این محصولات بسیار بالا است و می تواند لذت جنسی را حفظ کند.

کاندوم های ساخته شده از پلی اورتان گران تر و کمیاب تر از کالا های مشابه می باشد. پلی اورتان را می توان در حرارت بالا نیز نگهداری کرد. (البته نه زیاد بالا).

انواع کاندوم مردانه

کاندوم پوست حیوانات

این کاندوم از جنس پوست بز و پوست حیوانات است و معمولاً توسط افرادی که به لاتکس حساسیت دارند و همچنین می‌خواهند در رابطه جنسی بیشترین لذت را داشته باشند استفاده می شود.

دقت کنید که این کاندوم‌ها تنها در پیشگیری از بارداری مؤثر هستند و به دلیل منافذ ریزی که در سطح کاندوم قرار دارد، تأثیری در پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی ندارند و قادر نیستند فرد را در مقابل عفونت های جنسی منتقل شده محافظت کنند. بنابراین فقط در صورت اطمینان از عدم وجود عفونت همسر، می توان از آن استفاده کرد.

کاندوم های تحت درمان نونوکسینول ـ 9 nonoxynol-9

N-9 شایع ترین اسپرم کش تجاری در دسترس است و با افزایش خطر ابتلا به برخی از STD ها، از جمله تبخال و HIV ارتباط دارد.

کاندوم های تحت درمان با اسپرم کش به نام نونوکسینول 9 (N9) هزینه بیشتری دارند و عمر مفید آنها کوتاه تر است و هیچ مدرکی مبنی بر محافظت بیشتر این کاندوم ها در برابر بارداری ارائه نشده است.

علاوه بر این، استفاده مکرر از نونوکسینول 9 ممکن است باعث تحریک دستگاه تناسلی شود و شما در صورت استفاده از آن، در معرض ابتلا به HIV و سایر STI ها قرار می گیرید. همچنین زنانی که همسرشان از کاندوم حاوی N 9 استفاده می کنند بیشتر در معرض عفونت دستگاه ادراری هستند.

البته بهتر است از کاندوم با N 9 استفاده کنید تا این که رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید.

انواع کاندوم مردانه

علائم حساسیت به لاتکس

کمتر از 1 تا 6 درصد از افراد جهان به لاتکس حساسیت دارند. واکنش های آلرژیک به لاتکس دامنه ی گسترده ای را در بر می گیرد، از قرمزی و خارش پوست تا علائم شدیدتر مانند کهیر یا مشکلات معده و روده.

برخی از علائم حساسیت

-دستگاه تناسلی با استفاده از کاندوم لاتکس یا بعد از معاینه واژینال که با دستکش لاتکس انجام می شود، خارش، قرمز یا متورم می شود.

-دست ها بعد از استفاده از دستکش های پلاستیکی تحریک می شوند.

-لب ها بعد از دمیدن بادکنک یا بعد از معاینه دندان دچار خارش یا تورم می شوند.

علائم یک واکنش آلرژیک ممکن است شامل کهیر، خارش و قرمزی چشم یا بینی، احتقان بینی، تورم و خس خس باشد.

اگر بعد از اتمام رابطه جنسی دچار خارش مداوم و بی دلیل می شوید، می تواند به خاطر حساسیت به کاندوم باشد. خارش ممکن است بر اثر واکنش حساسیت به کاندوم یا هر ماده دیگری که در زمان برقراری رابطه جنسی مورد استفاده قرار داده اید، بروز کند. گرچه ممکن است به هر نوع کاندومی حساسیت داشته باشید، اما معمولا کاندوم با جنس لاتکس حساسیت زا است.

در موارد نادر، واکنش های آلرزیک به لاتکس به ندرت منجر به موارد حادی به نام آنافیلاکسی می شود. آنفیلاکسی واکنش آلرژیک شدیدی است که بدن به برخی از شرایط از خود نشان می دهد. اگر چنین واکنشی رخ دهد باید فرد بلافاصله به بیمارستان انتقال یابد و درمان های فوری آغاز شود. اگر تنگی نفس، مشکل در تنفس، تورم لب ها، دهان و گلو، ضربان قلب تند یا درد در قفسه سینه را تجربه می کنید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید. این شرایط اگر درمان نشده رها شود می تواند منجر به مرگ شود.

انواع کاندوم مردانه

تنها راه برای پیشگیری از بروز واکنش آلرژیک لاتکس، خودداری از قرار گرفتن در معرض محصولات دارای لاتکس است. قرار گرفتن مکرر در معرض لاتکس ممکن است خطر ابتلا به حساسیت را افزایش دهد. افرادی که به طور مکرر در معرض لاتکس قرار می گیرند، مانند کارکنان خدمات درمانی، کارکنان صنایع لاستیکی و افرادی که روش های درمانی زیادی داشته اند ، به احتمال زیاد به لاتکس حساسیت نشان می دهند و افرادی که به بعضی از غذاها از جمله موز، آووکادو، کیوی و بلوط حساسیت دارند نیز احتمالاً به حساسیت به لاتکس مبتلا هستند.

به طور معمول برای تشخیص و اثبات حساسیت به لاتکس باید به متخصص آسم و آلرژی مراجعه شود. در این مواقع پزشک معالج بعد از معاینه بالینی و آگاهی از سابقه پزشکی بیمار، برای تشخیص دقیق آلرژی، انجام آزمایش های پوستی یا خونی را توصیه می نماید. بعد از اثبات وجود حساسیت به لاتکس (بعد از معاینات بالینی و انجام آزمایشات خونی و پوستی)، قطعی ترین راه درمان پرهیز و خودداری از تماس با محصولات حاوی لاتکس طبیعی می باشد.

انواع کاندوم مردانه

همانطور که می دانید بیشتر کاندوم ها از لاتکس تهیه شده اند. برخی از افراد زمانی که از این کاندوم ها برای برقراری رابطه جنسی استفاده می کنند، ممکن است با مشکلاتی همچون حساسیت واژن یا آلت تناسلی مواجه شوند. برخی از نشانه های رایجی که بر اثر حساسیت به کاندوم های لاتکس ایجاد می شود خفیف هستند. اگر نشانه های مرتبط با حساسیت به کاندوم را تجریه می کنید باید برای اتخاذ یک روش جایگزین به پزشک متخصص مراجعه نمایید تا مطمئن شوید خطرات موجود را درک می کنید و خود را از این خطرات دور می سازید. آلرژی و حساسیت واژن به کاندوم می تواند به مشکل بزرگی تبدیل شود اما زیاد نگران نباشید. گزینه های جایگزین زیادی برای کاندوم های لاتکس وجود دارد.

تشخیص نشانه های حساسیت به کاندوم در مراحل اولیه می تواند از مشکلات بعدی بکاهد. بعد از اینکه متوجه شدید به این کاندوم ها حساسیت دارید، استفاده از آن را متوقف کنید. قبل از اینکه به سراغ پزشک بروید، انواع دیگری از کاندوم ها را امتحان کنید و تغییراتی که حاصل می شود را مشاهده نمایید. به عنوان مثال می توانید از کاندوم های پلی اورتان استفاده کنید. این کاندوم های غیر لاتکسی، نازک تر هستند و قدرت بیشتری دارند. هر چند استفاده از کاندوم های پلی اورتان ممکن است شما را با مشکلاتی همچون پاره شدن یا لغزیدن کاندوم مواجه کند. اگر نشانه هایی که در بالا ذکر کردیم را بعد از استفاده کردن از کاندوم تجربه می کنید، باید به وجود حساسیت مشکوک شوید و با یک پزشک متخصص مشورت نمایید. در این شرایط پزشک می تواند حساسیت شما را بررسی کند و راه حل های مفیدی را در اختیارتان قرار دهد. اگر حساسیت به کاندوم خفیف باشد، پزشک کرم موضعی یا استروئیدهای خوراکی را تجویز می کند. در مواردی که حساسیت شدیدی همچون آنافیلاکسی وجود دارد، پزشک می تواند اپی نفرین را برای بازیابی سلامت فرد تجویز نماید.