تغذیه نوزادان نارس در NICU
تغذیه نوزاد در NICU
برآورده کردن نیازهای تغذیه ای نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه (NICU) ، چالشی بزرگ است. برخی از نوزادان نارس قدرت و هماهنگی لازم برای تغذیه از شیشه یا سینه مادر را ندارند و این ناتوانی می تواند باعث اختلال در روند رشد آن ها شود.
با این حال نوزادان نارس می توانند با کمک و حمایت بر چالش های تغذیه ای خود غلبه کنند. درک دلیل مشکل نوزاد، اجرای برنامه ها و روش های مختلف تغذیه، یادگیری برخی تکنیک های ساده و راهنمایی های مراقبتی لازم، باعث آمادگی بیشتر والدین در مسیر رشد مداوم و بهبود سلامت نوزاد می شود.
چالش های تغذیه ای نوزادان نارس
اگرچه بیشتر نوزادان تمایل به تغذیه از شیر مادر یا شیشه دارند، ولی نوزادان نارس برای یادگیری تغذیه نیاز به زمان دارند. از آن جا که این نوزادان زود به دنیا آمده اند، عضلات، سیستم عصبی و سایر اعضای اساسی بدن آن ها برای تغذیه تکامل نیافته است. در نتیجه در بدو تولد مک زدن و هضم شیر برای بسیاری از نوزدان نارس (اگر غیرممکن نباشد) دشوار است. طبق آمار 43 درصد از نوزادان تا 5 ماهگی به دلیل مسائل مختلف، دچار اختلال در تغذیه هستند.
عدم مهارت مکیدن
نوزادان نارس گاهی اوقات الگوی سازمان یافته ایی برای مکیدن ندارند و در فرآیند تغذیه و بلع دچار اختلال هستند. آن ها برای تغذیه از طریق شیشه یا سینه مادر، باید هماهنگی مکیدن داشته باشند، به گونه ای که در روند تنفسی منظم آن ها تداخل ایجاد نشود.
نوزادانی که قادر به ایجاد هماهنگی لازم در مکیدن، بلعیدن و تنفس نیستند، ممکن است به سختی تغذیه شوند. گاهی ممکن است نوزاد به خوبی شروع به مکیدن و بلعیدن کند، ولی متوجه زمان تنفس خود نباشد، این امر می تواند باعث خفگی نوزاد شود.
تغذیه نوزاد در NICU
نداشتن قدرت کلی تغذیه
مکیدن و بلعیدن شیر قدرت زیادی می خواهد و عضلات زبان و فک نوزاد باید تکامل یابد تا این عمل را به خوبی انجام دهد. تقویت این مهارت ها اغلب با تمرین امکان پذیر است، والدین باید متوجه مدت زمان خواب فرزند خود پس از شروع جلسه تغذیه باشند. نوزاد نارس در حین تغذیه بدون مکیدن و بلع کامل، سریع خسته می شود. هر جلسه تغذیه کاملا تمرینی است.
سیستم گوارش نابالغ
نوزادان نارس دارای سیستم گوارش (GI) نابالغ هستند، به این معنی که حتی در صورت تغذیه با شیر باز هم مواد مغذی مورد نیاز بدن خود را دریافت نمی کنند. همچنین احتمال بروز GERD یا رفلاکس معده به مری در این نوزادان زیاد است، به این معنی که آن ها ممکن است مقدار زیادی شیر را قبل از هضم استفراغ کنند. قدرت معده نوزادان نارس در تجزیه پروتئین های شیر و جذب اسیدهای آمینه، که دو ماده مغذی مهم برای رشد هستند، کمتر از نوزادان سالم است.
گاهی اوقات نوزادان نارس دچار انتروکولیت نکروزان (NEC) می شوند. این وضعیت نادر است، اما بیشتر این نوزادان را درگیر می کند. در طول عارضه NEC بافت روده آسیب دیده، ملتهب شده یا به طریقی از بین می رود. انتروکولیت در برخی موارد سوراخی در دیواره روده ایجاد می کند، هنگامی که این اتفاق بیفتد، روده دیگر قادر به نگهداری فضولات نیست، در نتیجه باکتری های خطرناک می توانند از روده بیرون آمده و وارد جریان خون نوزاد شوند.
تغذیه نوزاد در NICU
شرایط پزشکی
نوزادان نارس در معرض خطراتی هستند که می تواند تغذیه با سینه یا شیشه را در فواصل منظم برای آن ها سخت کند. این شرایط شامل موارد زیر می شود:
– چربی بسیار کم بدن نوزاد که نیاز به ماندن در دستگاه انکوباتور یا گرم کننده (ایزوله) برای کنترل دمای بدن به مدت چند ساعت در روز را دارد.
– مشکلات تنفسی که نیاز به اتصال به دستگاه تهویه یا دستگاه کمک تنفسی سی پپ (ایزوله، فشار پیوندی مثبت پیوسته، CPAP) دارد.
– یرقان نشانه ای از عملکرد ضعیف کبد است، که با زردی پوست مشخص می شود. این عارضه می تواند نوزاد را بیش از حد درگیر کرده و در روند تغذیه اختلال ایجاد کند.